Radni nie mieli wątpliwości co do słuszności nadania tytułu Cyprianowi Odorkiewiczowi. Mimo, iż "Krybar" urodził się w Kaliszu, to ważną część swojego życia spędził właśnie w Chełmie. Tu podjął pierwszą pracę i od 1916 roku piastował stanowisko urzędnicze w Zarządzie Miejskim w Chełmie, gdzie z czasem objął funkcję kierownika Wydziału Administracyjnego.
W 1934 roku został wybrany radnym Rady Miejskiej w Chełmie, kandydował również na Prezydenta Miasta, jednak na propozycję Stefana Starzyńskiego, ówczesnego prezydenta Warszawy, przeniósł się do stolicy i jesienią tego roku objął stanowisko naczelnika Wydziału Ogólno-Administracyjnego w Dyrekcji Wodociągów i Kanalizacji m.st. Warszawy.
W 1938 roku ukończył kurs instruktorów obrony przeciwlotniczej i został komendantem obrony przeciwlotniczej rejonu Warszawa-Północ. We wrześniu 1939 roku Cyprian Odorkiewicz brał czynny udział w wojnie obronnej po napaści Niemiec na Polskę. Uznano go za jednego z najbardziej zasłużonych obrońców Warszawy.
Odorkiewicz prowadził aktywną działalność konspiracyjną. Najpierw w organizacji "Warszawianka", a następnie w Federacji Organizacji Narodowo-Katolickich „Unia”, która w 1942 roku została scalona z Armią Krajową. 11 listopada 1943 rozkazem Komendanta Głównego AK Odorkiewicz został awansowany do stopnia kapitana.
Po wybuchu Powstania Warszawskiego Cyprian Odorkiewicz dowodził VIII Zgrupowaniem w Rejonie i Obwodu Śródmieście AK, a następnie Grupą Bojową „Krybar” na warszawskim Powiślu. W kolejnych tygodniach obejmował funkcje zastępcy dowódcy Grupy „Powiśle” ppłk Stanisława Błaszczaka „Róg” oraz dowódcy I batalionu strzelców 36 pułku piechoty Legii Akademickiej AK.
Po kapitulacji przebywał w obozach jenieckich na terenie Niemiec. W 1945, po wyzwoleniu przez wojska brytyjskie, wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, utworzonych poza granicami Polski po kapitulacji w 1939 roku. Pracował w sztabie Polskiego Okręgu Wojskowego w Lubece, a następnie w Szlezwik-Holsztyn.
W 1948 roku został zdemobilizowany, jednak nie zdecydował się na powrót do Polski, w której konstytuowały się komunistyczne władze. Zamieszkał w Paryżu, a w 1954 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W ostatnich latach swojego życia pracował w rozgłośni Radio Wolna Europa w położonym w ówczesnej RFN Monachium.
To już drugie w ostatnim czasie głosowanie w sprawie listy honorowych obywateli naszego miasta. Przypomnijmy, iż pod koniec lipca tego tytułu został pozbawiony Michał Rola-Żymierski, który był współautorem akcji „oczyszczania wojska polskiego” z żołnierzy związanych niegdyś z AK oraz jednym z realizatorów polityki Stalina względem Polski.
Czytaj: Radni jednogłośnie potępili komunizm
Jak głosujemy w II turze wyborów samorządowych
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
